Ferruccio Busoni | |
|---|---|
 Ferruccio Busoni | |
| Doğum | 1 Nisan 1866 Empoli, Toskana, İtalya |
| Ölüm | 27 Temmuz,1924 Berlin, Almanya |
| Meslek | Müzisyen, Opera bestecisi, Piyanist, Piyano ve kompozisyon öğretmeni, Orkestra şefi |
| İmza | |
 | |
Ferruccio Busoni (d. 1 Nisan 1866, Empoli, Toskana, İtalya - ö. 27 Temmuz,1924, Berlin, Almanya), İtalyan besteci, piyanist, piyano ve kompozisyon öğretmeni ve orkestra şefi.
Yaşamı
Ferruccio Busoni, İtalya'nın Toskana bölgesinin Empoli şehrinde doğdu. Ailesi, profesyonel müzisyenlerdi. Annesi piyanist, babası ise klarnet çalgıcısı idi. Busoni, küçükken çeşitli şehirlerde profesyonel konserlere katkı yapan ailesi ile birlikte İtalya'nın birçok bölgesini gezmekle beraber, genellikle Trieste'de yaşadı.
Busoni müzik alanında "normal insan gelişiminin ötesinde bir gelişim gösteren, çevre ya da genetik kalıtım yoluyla edinilemeyeceği kabul edilen, olağanüstü beceri ve yeteneklere sahip" bir çocuktu. Halka açık ilk piyano konserini 7 yaşındayken verdi. İki yıl sonra, Viyana'da verdiği bir piyano konserinde kendi bestelerini de çaldı. Besteci Franz Liszt de bu konsere gitmiş ve 9 yaşındaki çocuğu övmüştür. Viyana'ya bu ziyaretinde Busoni, Liszt'in yanı sıra Johannes Brahms ve Anton Rubinstein ile de tanışmıştır.
Kısa bir müddet için Graz'da ve sonra Leipzig'de müzik öğrenciliği yapmıştır. Sonra, Avrupa'daki birkaç konservatuvarda müzik hocalığı yapmıştır. 1888'de Helsinki'de hocalık yapmakta iken hayatı boyunca yakın bir arkadaş olarak kabul ettiği Jean Sibelius ile tanışmıştır. Yine bu sırada sonradan evleneceği Gerda Sjöstrand ile de tanışmıştır. 1890'da, "Concert Piece for Piano and Orchestra, Op. 31a" adlı kompozisyonu ile "Anton Rubinstein Yarışması"'nda baş ödülü kazanmıştır. 1890'da, Moskova'da konservatuvar hocalığı yapmıştır. 1891 ile 1894 döneminde ise ABD'de geçirmiştir. Hem Boston konservatuvarında müzik hocalığı yapmış hem de ülkeyi virtüöz piyanist olarak gezerek piyano konserleri vermiştir.
1894'te Busoni, Berlin'e yerleşmiş ve I. Dünya Savaşı esnasında, bir ara hariç 1924'e kadar o şehirde yaşamıştır. Orada hem virtüöz piyanist olarak konserler vermiş hem de orkestra şefliği yapmış ve birçok müzisyen ve besteciye hocalığa devam etmiştir. Yazları Weimar, Viyana ve Basel'de usta-müzisyenlik ("master-class") dersleri de vermiştir. Bu şehirdeyken, modern kompozisyon üzerine "Müzik için Yeni Estetik Üzerine Etütler" adlı bir kitap yazmış ve o zamana kadar müzik konservatuvarları kompozisyon hocaları tarafından kabul edilen ve hiç istisna olmadan öğretilen çok sıkı kurallara uyulma prensibinden uzaklaşıp, müziğin "serbest olması" önerisini savunmuştur. Bu düşünüşü kendi kompozisyon dersi öğrencileri olan Percy Grainger, Kurt Weill ve Edgard Varèse tarafından uygulanmıştır.
Birinci Dünya Savaşı sırasında Busoni, önce konservatuvar direktörü görevini aldığı Bologna, İtalya'da yaşamış; ancak İtalya savaşa girince Zürih'e geçmiştir. Busoni, prensip olarak savaş aleyhtarı olup, savaşa katılan ülkelerde konser vermemeyi prensip edinmişti. Harpten sonra, 1920'de, yine Berlin'e dönmüştür. Burada kompoziyon dersleri ve usta-müzisyen sınıflarına katkısı devam etmiştir.
Busoni, 27 Temmuz 1924'te Berlin'de, böbrek yetmezliğinden ölmüştür. Mezarı, Berlin-Schöneberg'de "Städtischen Friedhof III" mezarlığında bulunmaktadır.
Eserleri
Busoni, orijinal beste olarak 303 eser bırakmıştır. Bu eserlerin 200'den fazlasını 20 yaşından daha küçük iken hazırlamıştır. Bu orijinal eserlerin yanında, diğer bestecilerin eserlerinden de çok sayıda uyarlama hazırlamıştır.